Często jako nastolatka zastanawiałam się co zmieni w moim życiu za parę lat, czy zostanie choć jedna osoba z tych czasów, jak zmienię się ja.
Chyba się nie zmieniłam, chociaż zdobyłam wiele nowych doświadczeń to czuję się nadal małą dziewczynką, zagubioną w ogromie tego co mnie otacza. Z tamtych czasów nie został nikt i gdy głębiej o tym myślę wcale się nie dziwię, bo dla moich znajomych z tamtych czasów życie nie było łaskawe i w sumie też tamtych czasów nie rozpamiętuje, bo to bolesne. Jednak nadal wieczorny natłok myśli nie daje mi spać, chociaż myśli się zmieniły tak jak moje priorytety. Nadal jak ta dziewczynka kule się w nocy i daje upust emocjom. Czasem całe noce się trzęsę i płacze. Chociaż na pierwszy rzut oka każdemu się wydaje, że jestem twardsza od stali taka typowa suka to tylko odpowiedź na pewną niechęć do świata.
Szukanie spokoju, bezpiecznej przystani przy której można zacumować na stałe to nic złego choć nie pomaga w tym tona leków i wieczorne przemyślenia, plany ani czysty przypadek.
Chciałeś silnej i pięknej kobiety. Takiej, która dźwignie wszystko, dźwignie Ciebie z całym bagażem i zostanie. Wymagasz od niej tyle samo co od siebie, a nawet więcej, bo to twoja lepsza połówka.
Jednak poznajesz bliżej i Widzisz dziewczynkę zagubioną szukającej twojej aprobaty, ona ma tylko nadzieję na chociażby złudne poczucie bezpieczeństwa.
Twoje spojrzenie na nią właśnie runęło jak zamek z kart, a ty masz wybór zostać albo zaniknąć. To do ciebie należy ta decyzja i nie pomoże ci tego ogarnąć.
Zostać zaakceptowanym to przyjąć człowieka z całym jego bagażem bez zbędnych pytań, wiedząc, że liczy się tu i Teraz. Ile osób na to stać? Nawet większość rodzin nie stać na akceptację a ty wymagasz jej od obcych ludzi? Nie oszukuj się to może nigdy nie przyjść.
Nigdy nie szukałam poklasku robiłam swoje po cichu nie oczekując zapłaty. Trzeba sobie chyba radzić. Nie oczekuje, że ktoś zostaje prócz tej małej dziewczynki. Ona jedna nie boi się pokazać siebie. Ma głowę pełną marzeń, wiele wylanych łez i piękny uśmiech.
Bycie sobą wymaga tego by ją pokochać i zaakceptować jest częścią mnie. Miłość do samej siebie o to w tym chodzi wtedy świat ją przeraża mniej, a uporczywe myśli nie bolą do mdłości. Może nawet będzie chciała kiedyś zwiedzić świat i przysłuchać się temu co do okoła, albo weźmiesz ja za rękę i postaracie się razem ułożyć te puzzle z dość nieciekawym obrazkiem.
A gdzie w tym wszystkim miejsce dla kogoś ze wnętrz dla osoby trzeciej? Pewnie gdzieś jest choć przepisu ci na to nie dam, ale jeśli ktoś zagnieździ się w sercu to albo zwariujemy próbując walczyć, albo poddamy się uczuciu mając na dzieje, że tym razem wygramy. Nie unikniemy problemów możemy je potraktować jak przyjaciół którzy wpadną na kawę lub ciocię, którą mimo niechęci trzeba ugościć na pare dni tygodni, miesięcy. Możliwe, że ty też pokochasz prócz kobiety dziewczynkę i dasz coś cenniejszego niż potrafisz sobie wyobrazić. A może i ty masz takiego chłopczyka i odnajdziecie się w tym wszystkim razem bez zbędnych tłumaczeń i wyobrażeń.
